بررسی حذف رنگ های آزو از محلول های آبی با استفاده از بیومس جلبک قهوه ای سیستوسیرا ایندیکا

زمینه و هدف: آلودگی پساب بسیاری از صنایع نظیر صنعت نساجی به دلیل دارا بودن رنگ زیاد یکی از معضلات مهندسین بهداشت محیط است. در این مطالعه بیوجذب دو رنگ آزو، مشکی مستقیم 19 و قرمز مستقیم 23 روی جلبک قهوه ای سیتوسیرا ایندیکا مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روش ها: به منظور پایداری و افزایش ظرفیت جذب، بیومس تحت پردازش با کلراید کلسیم قرار گرفت. تأثیر پارامترهای بهره برداری نظیر زمان تماس،ph ، غلظت اولیه ی رنگزا و اثر مقدار بیوجاذب در حذف رنگزا بررسی گردید. اندازه گیری ها توسط اسپکتروفتومتر انجام شد. تعادل و سینتیک جذب با مدل های ایزوترم و سینتیک تطبیق داده شد و حداکثر ظرفیت جذب محاسبه گردید. یافته ها: مطالعات سینتیکی نشان داد که فرآیند بیوجذب این رنگ ها در مدت زمان 120 دقیقه به تعادل رسیده (3/89 درصد رنگ قرمز مستقیم 23 و 02/69 درصد رنگ مشکی مستقیم 19 حذف شد) و از مدل شبه درجه دوم پیروی می کنند. بیشترین ظرفیت جذب در ph 5 (mg/g 4/2) حاصل گردید. با افزایش غلظت اولیه هر کدام از محلول های رنگی و کاهش دوز بیومس جلبکی میزان ظرفیت جذب کاهش می یابد. مطالعات ایزوترم نیز نشان داد که بیوجذب این رنگ ها با مدل فروندلیچ تطابق دارد. نتیجه گیری: بیوجذب رنگ های آزو انتخابی روی بیومس جلبک سیستوسیرا ایندیکا سریع بوده و می توان با تعیین شرایط بهینه زمان تماس، ph، غلظت اولیه رنگ و دوز جاذب، از جلبک سیتوسیرا ایندیکا به عنوان یک جاذب ارزان برای حذف رنگ های آزو از محلول های آبی استفاده کرد.